तुंबळ टोळीयुद्ध : पत्रकार हेमंत जोशी 

आधीही हे राज्य भ्रष्टाचारी होतेच पण १९९५ नंतर शासनाशी संबंधित बहुतांश कंत्राटदारांनी आणि ठेकेदारांनी मोठ्या युक्तीने विशेषतः राज्यकर्त्यांच्या शासकीय कर्मचाऱ्यांच्या अधिकाऱ्यांच्या आमच्यातल्या दलाल मीडियाची मनातली भीती घालवली, काहीही केले तरी गाठीशी पैसे आणि पाठीशी जात असली कि कसेही वागले तरी काहीही होत नाही हे यातल्या प्रत्येकाला जाणीवपूर्वक शिकवल्या आणि बिंबवल्या गेले आणि आजची अराजकता प्रत्येक माणसात आणि प्रत्येक राजकीय पक्षात निर्माण झाली. सगळीकडे सर्वत्र सारखी माणसे म्हणजे काँग्रेस कडे नितीन राऊत असतील तर भाजपाकडे प्रवीण दरेकर राष्ट्रवादीकडे अनिल देशमुख असतील तर शिवसेनेत असे कितीतरी शिवाय या मंडळींच्या हिस्श्यात व पाठीशी अगदी भक्कमपणे शासनातले कर्मचारी अधिकारी उभे असल्याने वाट्याचे गणित समस्त राज्यकर्त्यांनी १९९५ नंतर एकदम सोपे करून ठेवलेले आहे. तुम्हाला अनेकदा वाटते कि देवेंद्र फडणवीस त्यांच्याही पक्षातल्यांना धारेवर धरतात मग त्यांच्यातही अनेक एकनाथ खडसे निर्माण होतात, होय हे खरे आहे कि फडणवीस जसे विरोधकांशी किंवा शासनाशी भ्रष्टाचाराविरोधात लढा देताहेत त्याचवेळी ते त्यांच्याही भाजपामधल्या करंट्यांना सोडत नाहीत हि वस्तुस्थिती आहे कारण ज्या प्रत्येक योजनेसाठी राज्य व केंद्र शासन पैसे ओततात उपलब्ध करून देतात त्यातले त्या प्रत्येक योजनेवर फक्त केवळ ३० टक्के पैसे खर्च होतात उरलेले सारे पैसे ज्यांच्या हाती ससा अशा सत्तेवर असलेल्या पारधीरूपी मंडळींच्या खिशात जातात आणि हि लढाई एकटा देवेंद्र लढतोय पण तो या लढाईत कितपत व कोठपर्यंत टिकेल आता मलाच शंका येऊ लागलेली आहे. ज्या राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघातून आजन्म ब्रह्मचारी संघ प्रचारक त्या प्रमुख भाजपा कार्यालयामध्ये संघटन मंत्री या अतिशय महत्वाच्या व जबाबदारीच्या पदावर मोठ्या सन्मानाने नियुक्त केले जातात त्यातलेच रवींद्र भुसारी किंवा विजय पुराणिक यांच्यासारखे संघटन मंत्री जर नको त्या भानगडीत अडकून दूर केले जात असतील तर देवेंद्र सारख्या नेत्यांनी यापुढे अपेक्षा तरी कोणाकडून करायची ? थोडक्यात ज्याला त्याला या राज्यात विविध मोहांनी व्यापलेले आणि विविध विकृतींनी पछाडलेले असल्याने सत्तेशी संबंधित प्रत्येकाने स्वतःचे ब्रेन वॉशिंग कडून घेणे आत्यंतिक आवश्यक ठरते आहे, खुर्ची बदलून उपयोग नाही माणूस मुळापासून बदलला पाहिजे…