उद्धव अडकले चक्रव्यूहात पवारांचा त्यात नक्की हात : पत्रकार हेमंत जोशी
अरे माझे लगीन लावून द्या, वारंवार सांगूनही जर घरातले एखाद्या वाढत्या वयाच्या तरुणाच्या सांगण्याकडे दुर्लक्ष करीत असतील तर तो पुढे काय करू शकतो त्यावर फार पूर्वी म्हणजे १९९० दरम्यान मी डोंबिवलीतल्या ओक आडनावाच्या सुसंस्कृत घरातील तरुणाचे एक प्रकरण शोधून काढले होते, त्याचे वय वाढत गेले पण त्याच्या लग्नाकडे घरातल्यांचे काहीसे दुर्लक्ष झाले त्यातून त्याला त्याच्या परिसरातल्या बायकांच्या ब्रा उर्फ ब्रेसियर्स चोरण्याची काहीशी विकृतीकडे झुकणारी सवय लागली होती, या चौर्य कामात तो एवढा तरबेज होता कि भल्याभल्यांच्या घरात अंगणात वाळत घातलेल्या ब्रा तो लीलया चोरून आणायचा, अगदीच नवीन विकत घेतलेल्या ब्रा चोरीला गेल्या कि त्या परिसरातल्या बायका तरुणी कमालीच्या अस्वस्थ व्हायच्या मग त्या कधी नवऱ्यावर संशय घ्यायच्या म्हणजे नवरा ऑफिस मध्ये जायला निघाला कि त्याची बॅग यासाठी तपासायचा कि यानेच तर ब्रा चोरून ती मैत्रिणीला गिफ्ट करायचा विचार केलेला नाही, अहो कितीही गरीब प्रियकर असला तरी तो प्रेयसीला नक्कीच सेकंड हॅन्ड ब्रा गिफ्ट करणार नाही पण सतत ब्रा चोरीला जात असल्याने बायकांच्या मनात असे विचार यायचे तर कधी त्यांच्याकडे घरकाम करणाऱ्या मोलकर्णींकडे नोकरणाकडे शेजार्यांकडे संशयाने बघायच्या. ओक आडनावाच्या या तरुणाची हि विकृती त्याच्याच आसपास राहणाऱ्या मोरे आडनावाच्या माझ्या एका मित्राच्या लक्षात आली त्याने हि बाब माझ्या कानावर घातली आणि मी हे प्रकरण लिहिलेपोलिसांनी ते वाचले असावे म्हणून त्यांनी जेव्हा त्याच्या घरी धाड टाकली त्याने चोरून जमा केलेल्या विविध आकाराच्या विविध रंगाच्या विविध ब्रॅण्डच्या विविध आकारांच्या नव्या जुन्या महागड्या स्वस्तातल्या काही जीर्ण झालेल्या ब्राचे कलेक्शन बघून पोलीस पण चक्रावले अर्थात योग्य वयात लग्न न झाल्याने त्याला हि विकृती जडल्याचे त्याच्या डोक्यावर परिणाम झाल्याचे पोलिसांच्या लक्षात आले. माझे काही जवळचे मित्र आहेत पत्रकार राजन पारकर किंवा मिलिंद बच्चेवार किंवा राजेश सर्वद्न्य यांच्यासारखे कितीतरी, या मित्रांच्या घरातल्यांना हात जोडून विनंती कि या अशा मित्रांचे कुठेतरी कृपया जुळवून द्यावे. उगाच मला यांच्याकडे बघून ओक ची आठवण होते, माझ्या ओळखीच्या तरुणींशी जुळवून देतो असे मी अशा मित्रांना कितींदा तरी सांगितले पण त्यावर त्यांचे उत्तर असते त्यापेक्षा आम्ही आहोत त्यातच समाधान मानून मोकळे होऊ. माझ्यावर विश्वास नसल्याने त्यांची हि अशी उत्तरे वारंवार कानावर पडतात. हेमांगी कवीने ब्रा विषयक मांडलेले विचार माझ्या मते फारसे वादग्रस्त नव्हते पण त्यामागे केल्या गेलेली अश्लील मांडणी त्यातून विविध वाचकांना ते आवडले नाही म्हणून त्यांनी तिला यथेच्छ ट्रोल केले असावे. एक मात्र नक्की कि यापुढे जेव्हा केव्हा हेमांगी अमुक एखाद्याच्या नजरेस पडेल, बघणार्याची नजर तिने घातली आहे किंवा नाही त्याकडे आधी जाईल. एक मात्र नक्की कि हेमांगी कवी ने मांडलेले मुद्दे अगदीच टाकाऊ नव्हते, विचार करायला लावणारे होते…
आणखी दोन वेगवेगळ्या नेत्यांकडे मुद्द्यांकडे आपले लक्ष वेधू इच्छितो जे दोघे या राज्यातले फार मोठे नेते आहेत ज्यांचे अलीकडे वाढदिवस देखील येऊन गेलेत त्यातले एक माजी मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस आणि दुसरे विद्यमान मुख्यमंत्री उद्धव ठाकरे. पैकी देवेंद्र हे आज सत्तेत नसतांना देखील त्यांना त्यांच्या वाढदिवसाच्या दिवशी राज्यातून जो उदंड आणि उत्स्फूर्त प्रतिसाद शुभेच्छांच्या रूपात मिळाला आणि उद्धव शिवसेना नेते व विद्यमान मुख्यमंत्री असूनही त्यांचा वाढदिवस ज्या पद्धतीने फ्लॉप झाला, असे आपल्या बाबत का घडले याचा अतिशय गांभीर्याने उद्धव यांनी विचार करण्याची गरज आहे. मी जे वारंवार सांगतो तेच सत्य आहे कि अमुक एखादी तरुणी जेव्हा बुरख्याआड असते तेव्हा ती खूप सुंदर असावी असे बघणाऱ्या प्रत्येकाला हमखास वाटत असते पण जेव्हा ती अचानक बुरखा बाजूला करते आणि तिचा खरा हिडीस चेहरा लोकांसमोर येतो तो बघून क्षणार्धात जो तो तेथून पसार होतो, पण उद्धव यांचे तसेही नव्हते म्हणजे नेते म्हणून मुख्यमंत्री होण्याआधी ते यशस्वी होते आणि राज्यातल्या समस्त मतदारांना मनापासून आवडायचे पण घडले काय कि ते आणि त्यांचा नसले ते उद्योग करणारा आदित्य मातोश्री बाहेर पडले आणि येथेच सारा खेळ खल्लास झाला उद्धव यांच्या नेतृत्वातल्या उणिवा जनतेच्या आणि गैरफायदा घेणाऱ्यांच्या लक्षात आल्या आणि आज हे दस्तुरखुद्द उद्धव यांच्याही ते लक्षात आले आहे कि आपण मातोश्री बाहेर पडून वरून सत्तेत सामील होऊन वरून आदित्य यास देखील सामील करवून घेऊन फार मोठी चूक केलेली आहे कारण मी सांगतो वाचकांनो कि उद्धव नाममात्र मुख्यमंत्री आहेत त्यांना अंधारात ठेवून बाजूला सारून सारी पकड फक्त आणि फक्त शरद पवार यांनी घट्ट करून ठेवलेली आहे ज्याचा मोठा मानसिक त्रास उद्धव यांना होतो आहे आणि मी सांगतो तेच नेमके सत्य आहे. अत्यंत महत्वाचे म्हणजे उद्धव मुख्यमंत्री झाल्या दिवसापासून समस्त शिवसैनिक त्यांच्या शाखा सारे काही निस्तेज झाल्यासारखे वातावरण आहे त्याचवेळी केवळ शरद पवारांचा उघड व उत्स्फूर्त पाठिंबा लाभल्याने या राज्यातले समस्त टगे आणि पाक धार्जिणे असंख्य मुसलमान यांचे विशेष फावले आहे ज्यांच्या गुंड प्रवृत्तीला वागण्याला टगेगिरीला राज्यातला समस्त मराठी माणूस मनापासून कंटाळा वैतागला आहे. विशेष म्हणजे उद्धव ठाकरे यांचे दुर्दैव असे कि कोरोना आणि हवामान त्यांना शपथ घेतल्या दिवसापासून स्वस्थ बसू देत नाही आणि या बदनामीच्या संकटात मात्र शरद पवार दाराआड बसून हसून असतात आणि नेमकी बदनामी फक्त आणि फक्त उद्धव ठाकरे यांनाच सहन करावी लागते आहे. सततच्या या संकटांना आणि सत्तेत घट्ट पकड ठेवणाऱ्या शरद पवारांना उद्धव मनापासून विटले कंटाळले आहेत पण भाजपा त्यांना आता जवळ घ्यायला तयार नाही आणि पवारांना सत्तेला सोडणे निदान याक्षणी तरी उद्धव ठाकरेंना अजिबात परवडणारे नाही. त्यातून शिवसेना भरडल्या जाते आहे लोकांच्या मनातून उतरून चालली आहे. शिवसैनिक देखील पवार शिष्यांच्या टगेगिरीला मनापासून कंटाळले आहेत. देवेंद्र फडणवीस सत्तेत नाहीत ते आज मुख्यमंत्री नाहीत त्यांना या राज्यात निर्णय घेण्याचे कोणतेही कुठलेही अधिकार नाहीत पण ते राज्यातल्या कोणत्याही कोपऱ्यात गेलेत तरी त्यांचे जे स्वागत होते त्यांना भेटायला पाहायला जी गर्दी जमते मतदार ज्यापद्धतीने त्यांच्याकडे आपापल्या समस्या मांडतात ते सुख तो मान तो सन्मान उद्धव किंवा अजितदादा तुम्हाला किंवा आजपर्यंतच्या इतर कोणत्याही नेत्याला का मिळत नाही याचा विचार विशेषतः उद्धव यांनी करण्याची हीच योग्य वेळ आहे कारण शरद पवारांचे सारे काही संपत आले आहे जे काय त्यांना मिळते आहे तो देवाने त्यांना बहाल केलेला म्हणाल तर एक बोनस आहे…
क्रमश: हेमंत जोशी